Перайсці да зместу

Аляксандр Львовіч Пагодзін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Львовіч Пагодзін
Дата нараджэння 15 (27) чэрвеня 1872
Месца нараджэння
Дата смерці 16 мая 1947(1947-05-16)[1] (74 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мовазнавец, гісторык
Месца працы
Альма-матар
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Львовіч Пагодзін (3 (15) чэрвеня 1872, Віцебск, Расійская імперыя — 16 мая 1947, Бялград, Югаславія) — рускі мовазнавец.

Жыццяпіс

[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт (1884). З 1901 — магістр, тэма дысертацыі «Из истории славянских передвижений», з 1904 — доктар славянскай філалогіі, тэма дысертацыі «Следы корней-основ в славянских языках». Працаваў прафесарам Варшаўскага (1902—1908) і Харкаўскага (1910—1919) універсітэтаў. У 2-й пал. 1919 — гласны Харкаўскай гарадской думы. З канца 1919 у эміграцыі. У 1919—1941 працаваў у Бялградскім універсітэце, з 1939 — прафесар.

Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя філалогіі, параўнаўчае мовазнаўства, гістарычная геаграфія, этнаграфія. Пісаў з пазіцый пазітывізму. Крытыкаваў славянафільскія погляды.

Творы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Основной курс общего языкознания (СПб., 1896)
  • Из истории славянских передвижений. — Санкт-Петербург: Спб. археол. ин-т, 1901. — 167 с.
  • Две эпохи в изучении славянских древностей. — Санкт-Петербург: тип. М-ва вн. дел, 1905. — 16 с.
  • Религия Зороастра. — Санкт-Петербург: О. Н. Попова, 1903.
  • Главные течения польской политической мысли (1863—1907 гг.). — Санкт-Петербург: Просвещение, 1907. — 662 с.
  • Лекции по славянским древностям. — Санкт-Петербург: типо-лит. С. Иванченко, 1910. — 452 с.
  • Адам Мицкевич, т. 1‒2, М., 1912‒13
  • Язык как творчество, Хар., 1913
  • Лекции по истории сербской и болгарской литературы. — Харьков: Типо-лит. С. Иванченко, 1914. — 279 с.
  • Зарубежная Русь: Очерк проф. Харьк. ун-та А. Л. Погодина. — Петроград: П. П. Сойкин, 1915.
  • Лекции по истории польской литературы с извлечениями из писателей и пособий. — Харьков: Типо-лит. С. Иванченко, 1915. — 765 с.
  • Славянский мир: Полит. и экон. положение слав. народов перед войной 1914 г.. — Москва: тип. т-ва И. Д. Сытина, 1915. — 420 с.
  • История польского народа в XIX веке. — Москва: Г. А. Леман и С. И. Сахаров, 1915. — 297 с.
  • Русско-српска библиографиja, т. 1‒2, Београд, 1932-36.
  • Боги и герои Эллады. — 2. — Москва: URSS, 2007. — 232 с. — (Из наследия мировой философской мысли. Философия античности). — ISBN 978-5-382-00107-4
  • История государственного и общественного строя Польши. — Москва: Монолит-Евролинц-Традиция, 2002. — ISBN 5-93662-018-2
  • Краткий очерк истории славян. — 2. — Москва: Едиториал УРСС, 2003. — ISBN 5-354-00306-7:1000

Зноскі

  1. ↑ а б в Погодин Александр Львович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. Т. 4. Накцюрн — Скальскі / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 742 с.— 9500 экз.
  • Соловьев А. В. Александр Львович Погодин // Краткие сообщения института славяноведения АН СССР. Вып. 23, 1958.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксандр_Львовіч_Пагодзін&oldid=3630351"